Toy Story 3 (2010)

Όταν ο Άντυ φεύγει για το κολέγιο, τα αγαπημένα του παιχνίδια καταλήγουν καταλάθος σε ένα παιδικό σταθμό και κινδυνεύουν απο τα αδίστακτα νήπια… Το τρίτο μέρος του διασημότερου καρτούν της Pixar κλείνει με τον καλύτερο και πιο συγκινητικό τρόπο αυτό που άρχισε το 1995. Όσκαρ καλύτερου κινουμένου σχεδίου για το 2011.

Κρητική: Πιάνεις τον εαυτό σου να ξεκαρδίζεται με τα ευδιάκριτα (ή μη) λογοπαίγνια, με την εμφανή (ή μη) ελαφρομυαλιά ορισμένων χαρακτήρων, με τις απλές τάσεις της ζωής να μη κάνει τίποτα ευκολότερο απ’ όσο πρέπει να είναι. Μια ταινία που σου επιτρέπει να βυθιστείς στον κόσμο της. Δεν είναι τέλεια και θα μπορούσε να ήταν ακόμα καλύτερη. Αλλά αυτό συμβαίνει με όλες τις ταινίες. Η Pixar μας «ρίχνει σκόνη στα μάτια» με την ευφυΐα της. Αλλά πότε δεν το έκανε; Μια ταινία που είναι περισσότερο για τους γονείς παρά για τα παιδιά τους. Το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας που δε λέει «Αντίο» αλλά «Θα τα πούμε αργότερα…»